โดย
นางวรรณี เพ็งประไพ
นางกรุณา หมวดมณี
สืบเนื่องจากสภาพสังคมที่เปลี่ยนแปลงไป ส่งผลให้การดำเนินชีวิต และลักษณะนิสัยของคนรุ่นใหม่เปลี่ยนไปเช่นกัน อาทิเช่น เป็นผู้ที่เติบโตภายใต้สภาวะที่เปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว ภายใต้เครือข่ายการสื่อสารดิจิตอล ชอบสื่อสารผ่านสื่อที่หลากหลาย ทันสมัย ชอบเรียนรู้ทันทีที่สงสัยหรือไม่เข้าใจ ไม่จำกัดเวลาและสถานที่ ทนไม่ได้กับการรอคอย ไม่ทันใจ ชอบเรียนรู้เฉพาะที่ตนสนใจ เป็นต้น ผลที่เกิดขึ้นคือ การจัดการศึกษาจะดำเนินการอย่างไรให้สอดคล้องกับการเปลี่ยนแปลงทั้งของผู้คนและสภาพสังคม การศึกษาที่มีคุณภาพของศตวรรษที่ 21 จึงต้องเป็นการเรียนมากกว่าการสอน ครูเป็นผู้จุดประกายความคิด เป็นผู้อำนวยความสะดวก ให้คำปรึกษา เน้นการเรียนรู้แบบบูรณาการให้ผู้เรียนได้ศึกษาค้นคว้า สร้างองค์ความรู้ด้วยตนเอง เพื่อนำไปใช้ประโยชน์ทั้งต่อตนเอง ครอบครัว ชุมชน และสังคม รูปแบบของโรงเรียนในศตวรรษที่ 21 จึงต้องเปลี่ยนไปจากเดิมดังนี้
โรงเรียนในศตวรรษที่
20
|
โรงเรียนในศตวรรษที่
21
|
1. โรงเรียนเป็นรูปแบบของโรงงาน
|
1. โรงเรียนเป็นรูปแบของชุมชนแห่งการเรียนรู้
|
2. เด็กเรียนในสิ่งที่ครูอยากให้เรียนรู้
|
2. เด็กเรียนรู้วิธีการสอน
|
3. การสอนเป็นการบอกเล่าของครู
|
3.
การสอนของครูเป็นการอำนวยความสะดวกในการเรียนรู้
|
4. ขอบเขตของการเรียนรู้ถูกปิดกั้น
|
4. ขอบเขตของการเรียนรู้เปิดกว้าง
|
5. เป็นเอกัตบุคคลนิยม
|
5. เป็นหมู่พวกนิยมและชุมชน
|
6. ครูเป็นผู้ป้อนปัญหาและนิยามบริบทการเรียนรู้
|
6.
ผู้เรียนช่วยกันป้อนปัญหาและรับผิดชอบบริบทการเรียนรู้
|
7. เน้นการแก้ปัญหาแบบเอกนัย (หาคำตอบทางเดียว)
|
7. การแก้ปัญหาเน้นทั้งเอกนัยและอเนกนัย
|
8. สภาพการเรียนเป็นแบบการแข่งขัน มีผู้แพ้
ผู้ชนะ
|
8.
สภาพแวดล้อมการเรียนรู้เป็นรูปแบบความร่วมมือ และความช่วยเหลือกัน ชนะหรือแพ้ด้วยกัน
|
9.
ผู้ปกครองอยู่นอกแวดวงความสัมพันธ์และกระบวนการเรียนรู้ในระบบของเด็ก
|
9. ผู้ปกครองหรือบิดามารดา
เป็นส่วนหนึ่งของกระบวนการเรียนรู้ในระบบของเด็ก
|
10. ความยืดหยุ่นในหลักสูตรมีน้อยเน้นตามหลักสูตรแกนกลางที่จัดให้
|
10.
สามารถปรับหลักสูตรแกนกลางให้เข้ากับสภาพท้องถิ่นมากขึ้น
|
ขอบคุณสำหรับสาระดีๆค่ะ
ตอบลบ